Dört bir yanına çiçekler açtıran
Tüm hücrelerine usulca sızan
Duru su misali topraklarına
Sakin ve sessizce gelen
Yetmezmiş gibi zamansız gelişi
Gitmek ister
Gider
Hasreti aşar gidişi
Delice çağlar
Sesiz olmaz gidişi
Ne koparabilirse götürür
Koparır çiçeklerini,dallarını kırar
Karışır topraklarına
Dağıtır herbir yanını
Senden kalanlarla bulanır
Topraklarında duru olan
Eskisi gibi değildir
Bulandıkça karışır
Sen kuruturken kalanlarını
O zamanı ilaç bilir
Her zerren içine oturur
Nihayetinde yükün de ömürlüktür yüreğine