Kendi Çaresini Yaratmak

Yardıma muhtaç birini görüdüğümüzde yardım eder miyiz? Bence insanlar yer yüzündeki en bencil canlılar! Bütün duyguları barındırırlar ama duyguların iyisini değil kötüsünü hayatın baş köşesine koyarlar. Gece gelen derin bir düşünce değil, zaman zaman düşünüp ifade edemediğim kırgınlık dolu düşünceler. Neden her şeye sahipken hiçbir şeysiz yaşamayı seçeriz? Neden yapabileceğimiz şeyler varken susmayı seçeriz? Tek ayırıcı yönümüz düşünceler mi? Kırgınım, şaşkınım, hüzünlüyüm…

Müziğin sözlerine dalmıştım “senden uzakta hep bir şeyler eksik” derkenki buruk sesine… Dışardan gelen acı dolu sesi duyup baktığımda: Üç tane köpeğin yerde yatışı ve haykırışları. Hep ürkmüşümdür köpeklerden ama bu sefer bir ürkme  değildi. Uzaktalardı. Camdan gelen soğuk havayı solumam iyi gelmişti her ne kadar üşüsem de. Köpeklerin acı çığlıklarını her duyduğumda bir acı da yüreğimde hissediyordum. Ayırmaya çalışıyordu bir tanesini ikisi birbirlerine yapışmışlardı. Ne kadar süredir onları ayırmaya çalışıyordu bilmiyorum, ne kadar süre izledim bilmiyorum. Acı çığlıkları daha da yakınlaşınca net gördüm. Ve bir müddet sonra başardı kahramanları onları ayırmayı, uzaklaştılar… Uzun süre öylece kaldım. Neden kaldım bilmiyorum. Bir şey yapamadığım için mi? Onların bu başarılarına şahit olduğum için mi?

Köpekler arkadaşlarını sever, düşmanlarını ısırırlar. İnsanlar ise tamamen farklıdır: Saf ve karşılıksız sevgiyi beceremezler. Kişisel ilişkilerindeyse sevgi ve nefreti karıştırıp dururlar. Freud…