Caner TÜRE
Kazananı olmaz ayrılığın
Kaybedersin sevdiğini gider elinden
Aşkın, sevdan, hayallerin ne varsa
Yıllar geçse de düzelmez hayatın
Bir parçan hep eksik bir tarafın yoksun
Hele bir de seviyorsan, içten içten yanar tükenirsin
* * *
Unutmaz yüreğin ilk sevdasını
Özler, hasretinden sızlar inceden inceden
O özledikçe sen gururuna yenilirsin
Boğulursun yalnızlığında kaybolup gidersin
Kazananı olmaz ayrılığın
* * *
Kazanın olmaz ayrılığın
Yalnız kalırsın kalabalıklarda
Nihayet gecenin ıssız karanlığında
Kendinle baş başa kalınca boş odalarda
Yüreğinde hasretin ağırlığı, yakarsın bir sigara
Yanan sigara olsa da tükenen sen olursun
* * *
Kazananı olmaz ayrılığın
Bir avuntu ile geçer gider ömrün
Sonbaharda sararan bir yaprak misali solar gençliğin
Sevda en güzel birikimidir yüreğin
Savurur, yavaş yavaş tüketirsin
Sonra bakarsın pişmanlıktan başka bir şey olmaz servetin
Kazananı olmaz ayrılığın
Siirlerini okuyunca aklima geldi bir yerde okumustum sanirim “Her ne yazarsak yazalim bir tek kisi icin yazariz ama herkes okusun isteriz” Bunun laneti de sudur herkes okur bir tek yazdigimiz kisi okumaz.
Doğru söze ne denir ki