Bayram

İşte o an gelmişti, 2 gün sonra bayramdı ve annem abim ve bana bayramlık alışverişi için bizi pazara götürecekti. Babam arabasıyla gelip bizi alacak, pazar yerine götürecekti. Abim ile beklemekteydik babamı.

Aradan 3 saat geçti ve sonunda babam yürüyerek eve geldi. Annem ile bir şeyler konuşuyorlardı. Annem yanımıza gelerek gözleri yaşlı bir şekilde ancak birinize bayramlık alabiliriz dedi ve abim ile göz göze geldik.

Ben gözlerim dolu bir şeklide anneme nedenini sordum. Annem babanın eski arabası bozulmuş, onu tamir ettirmemiz gerekliymiş ancak birinize bayramlık alabilecek paramız var dedi.

Kime alacaksınız diye sorunca bir süre sustuktan sonra abine, o senin büyüğün dedikten sonra gözlerim yaşla doldu ve sessizce odama giderek saatlerce ağladım.

En sonunda ağlamaktan uyuya kalmışım.

Sabah annem kalk artık Mehmet, alışverişe gitmemiz lazım daha sonra bayram temizliği yapacağım çabuk hazırlanın sizi bekliyorum dedi. Tabi önce gitmek istemedim. Anneme bana zaten bir şey almayacaksınız ben neden geleceğim dedikten sonra annem sinirli bir ses tonu ile abine alacağım bayramlıkları sende deneyeceksin önümüzdeki bayramda sen giyeceksin o kıyafetleri dedi.

Tabi annemin o sinirli halini görünce bir şey söyleyemedim. Boynumu eğerek tamam dedim ve hazırlanmaya başladım. Tabi babamın 90’lardan kalma arabası bozuk olduğundan pazara kadar yürüdük.

Pazar yerine geldiğimizde bütün pazar tezgahlarını gezdik en hesaplı bayramlıkları seçtik. Ama abim nasıl mutlu benimle dalga bile geçiyor tabi yeni bayramlıkları aldılar ya ben o kadar üzülüyorum ki annem kızacak diye bir şey söyleyemiyorum.

Alışverişi yaptıktan sonra eve geldik annem temizliği yaptı bizde ona yardım ettik. Ertesi sabah bayram erken kalkmamız gerekiyordu. Erkenden yatağa girdik. Abime abi yarın yeni ayakkabılarını ben giyebilir miyim sen kıyafetleri giy dedim. Abim sinirli bir şekilde hayır yeni kıyafetin altına eski ayakkabı mı giyilir dedi vermem benim onlar sen bir sonraki bayramı bekle dedi.

Arkamı döndüm ve başladım ağlamaya. Ağlarken uyuya kalmışım ve sabah annem hadi çocuklar kalkın bugün bayram çabuk hazırlanın demesiyle uyandım. Tabi abim erkenden kalmış hazırlanmıştı bile.

Annemde bana dolabımızdan ki eksi ama en yeni kıyafetleri hazırlamıştı. Onları giydikten sonra annem ve babamın ellerin öpüp bayram harçlıklarımızı aldık. Sonraki mahalledeki büyüklerimizin de bayramlarını kutlamak için abim ile birlikte dışarı çıktık.

Dışarıda arkadaşlarımızı gördük. Hemen yanlarına gidip onlar ile sohbet etmeye başladık. Arkadaşlarımız abimin üstündekilere bakıyorlardı, birde benim. Daha sonra benim ile dalga geçmeye başladılar. Bayramda eski bayramlık mı giyilir diye abimde onlara katılınca sinirlendim ve abime saldırmaya başladım. Bir süre boğuştuktan sonra çevredeki büyükler bizi ayırmaya geldi.

Abimin kıyafetleri yırtılmıştı. Abim üstündekilerin yırtıldığını görünce ağlamaya başladı ve koşarak oradan ayrıldı. Bende özür dilemek için arkasında koşmaya başladım. Koştum koştum durmadan koştum. Fakat abim ortalarda yoktu.

Etrafıma baktığımda tanımadığım yerlere gelmiştim. O kadar koşmuşum ki nereye gittiğimi fark etmemişim. Daha sonra hava kararmaya başlayınca eve geldim. Annem ve babam ağlıyorlardı. Annem ve babam beni görünce bana sarıldılar. Önce geç kalınca beni bulamadılar sandım.

Fakat durum öyle değilmiş.

Abim Ahmet ölmüştü. Orada kavga yaptıktan sonra koşarak uzaklaşmış ve karşıdan karşıya geçerken araba çarpmıştı. Abim Ahmet artık yoktu. Hepsi benim yüzümdendi. Orada onunla kavga etmeyip üzerindeki yeni bayramlıklara zarar vermesem bunlar olmayacaktı. Hepsi benim suçumdu sadece benim…