içinde

Zamanın Kuklaları

Zaman insanı öyle bir hale getiriyor ki hiç özlemem sandığın kokulara, bedenlere, acılara muhtaç kalıyorsun.

Zamanında hissetmeye korktuğun, adım atmaya korktuğun şeyleri öyle özletiyor ki her şeyden vazgeçebilecek hale getiriyor.

Yaşadığımız en acı olayların bize kattıklarını öyle görmezden geliyoruz ki isyan ediyoruz sadece…

Ama bak, o en zor sandıklarımız nasıl geçti işte zaman da böyle geçiyor ve hapsediyor kendine.

Oradan oraya savuruyor bizi elinde bir kukla olmuşuz istediği yönde oynatıyor. Bu işi zamana bırakmadan gerekeni gerektiğinde kendimize hatırlatırsak zamanın kuklası olmaktan çıkarız belki de.

Yazar sevval

Bir yanıt yazın

Öylesine Bir Akşam

Dedem.