Yaşadığınız Olaylara Olumlu mu Yoksa Olumsuz mu Bakarsınız?

Ben bir dönem belki hala hep olumsuz bakmışımdır. “Neden?” diye bana sorulduğunda ise cevabım; “Olumlu olabilecek şey zaten benim için olumludur yani öncesinde bir şey yapmama gerek yok. Ama olumsuzu düşünmeliyim ki bana vereceği zararı ufak hasarla atlatamasam dahi kendimi buna hazırlayabileyim” derim. Hayatımda şok olduğum bir gelişme bu yüzden hiç olmadı diyebilirim. Hatırlayamadığıma göre yok demektir.

Olumsuz(karamsar) şarkı dinlemenin insanda pozitif düşünce oluşturduğuna dair bir bilgi kırıntısı kalmış aklımda. Evrene olumlu düşünceler göndererek olumlu dönüşleri nasıl çağırdığımızı anlayamamış biriyim ben. Hani zıt kutuplar birbirini çekerdi. Bir dakika!.. Birileri yalan söylüyor o zaman. Polyanna’cılık oynamanın çok tehlikeli olduğu bir çağda yaşadığımız apaçık ortada değil mi? İnsanlarda olumsuz düşüncenin kötü davranışlar olarak yansıyacağı gibi bir algı oluştuğunu düşünüyorum. Ben öyle düşünmüyorum. Hayatımda tartıştığım kişiler vardır ama kimseyle kavga etmemişimdir. “Senin düşüncelerini neden önemsemeliyiz?” diyorsanız eğer, bir Metin Hara olsaydım önemser miydiniz? diye sorardım size… Bir Adriana Lima’ya bakar o zaman:) Düşünce düşüncedir medyatik olup olmadığına bakılmaz.

Hayatınızda kötü giden bir şeyler varsa o kötüyü yaşayacaksınız bundan kurtuluş yok. Kim bu hayatta toz pembe yolda yürümüş ki? Gerisi kendini kandırmaya ve var olan sorunlarıyla yüzleşmeyi geriye atmasına vede ufacık sorunda hemen yerlerde sürünmesine yol açacaktır. Çevrenize bir bakın… Mutsuz insanlar sürüsü her yerde. Sebebi hep ekonomik mi? değil. Kendi gibi olamadığından ve kendini yaşayamadığından yada ne istediğini bilmediğinden kaynaklanıyor. Meyveyi toprak-su-güneş, insanı ise korku-endişe-tasa-olumsuzluklar pişirir.

Derviş dergahların da ki çile haneler boşuna mıydı?