Tanımsızım

Karşımda duran ekrana uzun müddet baka kaldım çünkü ne yazacağımı bilmiyor ama aynı zamanda da düşüncelerin içinde de boğuluyordum.

Her zamanki ruh halimden farklı bir andayım, neyin doğru neyin yanlış olduğunu bilmiyorum. Gerçek bir benlik kaybı yaşıyorum. Yüreğim de biriken sınırsız duygular bütün benliğimi alt üst ediyor.

Yalnızım. Ama her zamanki yalnızlığım değil, bana kendimi iyi hissettirecek hiç kimsem yok. Sarsak ruh hali içinde boğuluyorum, yüreğimde biriken duygulara bir tanım yapamıyorum, kendimi kendime bile anlatamazken şimdi ne diye bir şeyler karalıyorum?

İzdihama bulanmış dünyamdan çıkamıyorum. Çünkü bir dünyam yok, hoyratça gelen bu düşünceler geçek bir beni anlatıyor. Gerçek bir ben!

Sadece bir yanım değil her yanım eksik. Neresinden bakarsam kendimi tamamlayan, tanımlayan bir ben göremiyorum.

Hayatı her daim sorgularım, her daim yalnız kalırım, her daim ağlarım… Ama bu öyle bir an ki bütün bildiğim ezberlerin ötesinde karmakarışık dünya…

Belki bir Anka kuşu olmak istiyorum kendi ütopyamı yaratabilmek için

Belki gökyüzü olmak istiyorum uçsuz bucaksız bir ben için

Belki de bir rüzgâr olmak istiyorum düşüncelerinde boğulmuş bir insanın şiirlerine satır olmak için

Ama bir ben olmak istemiyorum. Benliğini kaybetmiş bir ben…

Neyim ben, neredeyim, kimim?

Bana bütün bildiklerimi unutturan bir zaman da kayboldum. Duyguların içinde darmadağın olan aklım, prangaya vurulmuş bir mahkûmun umutlarında takılıp kaldı.

Hayır ağlamıyorum, ağlayacak duygumu da kaybettim. Örselenmiş yıllarımın içinde yeni bir ben olamam! Ben nasıl olacağım, ne olacağım ben?

Arkada çalan müziğin sözlerindeki umutsuzluğu bütün bedenimde hissediyorum. Bir çaresi derken ki buruk ve umutsuzca haykırma beni daha iyi yapamıyor!

Karşımda kendimi görmek isterdim, kendimi hissetmek, kasvetli yüzümün burukluğunu görmek… Bütün bu sıkıntıların nedenini bulamamak beni olduğum yerden daha kötü bir yere götürüyor. Ama bu benim, gerçek bir ben, gerçek olmam gereken ben. Böyleyim, benliğim karmakarışık, ben karmakarışığım.

Ne bir kedi gibi masum ve umursamaz ne bir despot gibi katı ve sert, ne de bir meczup gibi deli olabilirim. Bir anlamım yok, bir benliğim yok, bir ben yok…