Ayaz Kızık
Demek şimdi gidiyorsun
Yazdığımız şiir öyle yarım kalacak
Demek şimdi gidi yorsun
Sonunda bizi de çökertti bu kancık zer ze le
O nasıl gidişti be
Bir cenaze matemi sarmış evin odalarını
Kapı kolları dönmüyor
Gün yine hasreti kusuyor üzerime
Sana yazdıklarım biriktikçe birikti
Yeter ki gel ben hepsini yakarım birer birer
Hem nereye gittinki
Gitme diye bütün papuçlarını dama atmıştım oysa
Yaş gidiyor galiba canım ihtiyarlıyorum
Kulaklarımda sağır kesilir yakında korkum ondan değil de
Ben ömrümü gelişinin ziline bağlamışken
Ya duymazsam diye hayıflanıyorum kendi kendime
İşi gücü bıraktım yemeden içmeden kesildim
Bilinçsiz zayıflıyorum yani.Babam hala balta sap mevzusunda
Çok takılmıyorum eş dost sözlerine.
Ama güzel anam
Geleceği düşün dedikçe daha dibe çöküyorum.
YA GELMEZSE ANNE.
SEN YİNEDE BİR ARA UĞRA ACI KAHVEMİ İÇ
Sade kahve gibi sadece kahve içe içe
Özlüyorum suyu şerbeti hatırı vardır diye
Her akşam bir büyüğe danışıp
Yine Müzeyyen ablayı dinliyorum
Ne eksiliyor ne çoğalıyor masa
Sakinin yokluğu etkiliyor olmalı gelişini
Direnmekten başka çarem kalmıyor
Ya hep ya hiç bu sefer ulu orta olmalı kahveler ayılamıyorum yokluğuna
Ele avuca sığmıyor yanlızlığım üzerimde çok asil duruyor
İşin kendini alıştırdığın kısmında çok dikkatli olman gerekiyor kirve
Kimseden görmediğim sadakat yanlızlığımdan geliyor
Aşk bitiyor.
Ayrılık büyüyor kahve demliyorum film kokuyorum
Seni ne kadar özledim hiç sordun mu kendine
Ben sordum sıktığın o saçma
Parfümün mü müptelasıydım
Yoksa kahvaltıda iyi giden gözlerinin mi
SEVMESEM YAZIK, SEVSEM İNCİNİRSİN…
