Neee!!! Zeka mı??

“Aklınızı kaybetmenize neden olacak şeyler vardır ya da kaybedecek aklınız yoktur” demiş Lessing. Çünkü akıl yanlışa, yanlışlığa, haksızlığa tahammül edemez.

Akıllı insan bulunduğu ortamda ya da toplumda bir yanlışlık ya da haksızlık gördüğünde bunu düzeltmek ister. Düzeltemiyorsa da maalesef bana dokunmayan yılan bin yaşasın diyemediği ve duruma aklından dolayı duyarlı olduğu için ruhsal olarak olumsuz etkilenir.

Paralel biçimde bilimsel araştırmalar zeki insanların daha kaygılı olduklarını ve depresyona girme oranının yüksek olduğunu gösteriyor. Dünyaca ünlü düşünürlerden bazılarının intiharla biten hayatlarını duyunca şaşırıyoruz ya mesela hiç düşündük mü acaba o zeki adamların kafasının içinde hangi soru işaretleri vardı ölmeden önce dünyaya ait.

Halbuki kafanız fazla çalışmazsa, ya da en iyi ihtimalle normal çalışırsa oh mis. Hayat size güzel. İnsanların davranışlarının altında yatan nedenlere kafa yormazsınız, gelecek için endişelenmezsiniz, çelişkileri görmezsiniz, haksızlığı önemsemezsiniz.

Tabii birde dunning-kruger sendromu meselesi var. Meşhur cahil-cesaret eğrisi. Ona da değinmezsek olmaz. Ne diyor sendrom cehalet arttıkça özgüven de artar. Kendinizi her şeyi en iyi biliyor sanırsınız, her konuda bir fikriniz vardır. Doktordan çok doktor, avukattan çok avukat, öğretmenden çok öğretmensinizdir….

Her konuda haklısınızdır ve her şey de hakkınızdır. Herkesten her şeyi isteyebilirsiniz, bekleyebilirsiniz, hiç bir şeyi dert etmezsiniz, hiç bir şeye itiraz etmezsiniz. İdeal eş, ideal evlat, ideal çalışan olursunuz. Öz eleştiri yapmanız gerekmeyeceği gibi yanlışa yanlış demeniz zaten gerekmez.

Eeee boşuna söylememişler akıllı olup sen dünyanın kahrını çekeceğine deli ol dünya senin kahrını çeksin… Akıllıysanız sürekli bir öğrenme, kuşku, sorgulama. Böyle hayat geçer mi? Bırakın boş işleri…

Ne dersiniz hala zeki olduğunuzu mu düşünüyorsunuz? Malum düşünen adam heykeli de Bakırköy’ün bahçesinde. Ben sizin yerinizde olsam bir daha düşünürdüm…