içinde

Müşkülpesent Yaz…

Düşünüyordum…

O yazın niyetlenemediğim duygusunu

Beslenemediğim şarkılarını, vazgeçemediğim tanılarını

İçim içime sığmıyordu

İçimden de taşmıyordu

***

Aklımda hep aynı sahne

Dalgaların müşgülpesent dansı

Hep aynı şarkı, hep aynı düşünce

Düşlerle dolu bir boşluk

Kaburgalarımın arasında acı boşluk

Enini boyunu ölçtüğün sonsuzluk

Gördüklerinin sınırı

Sürekli düşündüğün yarını

Yaşamak istemediğin bugünü

Unutmak istediğin dünü

Hangisinin daha ağır bastığını bildiğim duyguyu

En başta kendime anlatamadığım

Tasvir edip, takdim edemediğim

Sustukça daha çok boğuldum, daldıkça gözlerim

Düşündükçe düğümlendi, daraldı kaburgalarım

Duymamak için sağır olmak gerekti, ama duymadım

Halbuki arşa ulaşmıştı ahım

***

Düşünüyorum o yazı

Sanki tek dilek hakkım kalmıştı ve o da umut etmekti

Bense umut etmekten korkmayı tercih etmiştim…

 

Yazar Ayça KURU

Bir yorum

Yorum Bırakın

Bir yanıt yazın

Tek Perdelik Ölüm Sahnesi

Tek Perdelik Ölüm Sahnesi

ölüm yanıbaşımda

Ölüm Yanıbaşımda