içinde

Her Günüm

Olmadı olamazdı bu vazgeçilmezlik,
Sanki her zaman yaşanmazdı sensizlik,
İçimde içimde büyüyen bu koskocaman sessizlik…
Farkında mısın?
Farkında olmadan yaşadığımız bu hissizlik,
Saf ve temiz bir pınar içinde,
Ben sapsarı bir güneş,
Sen bembeyaz bir ay,
Oysa kafamızın içindeki bitmeyen istek,
Gel al o düşünceyi diyerek ağlayan bir gökgürültüsü,
Sessiz ama mavi,
Yüksek ama zayıf,
Hırçın ama atılgan,
Kıskanç ama onurlu,
Hiç sevmemiş gibi,
Ama aşık bir bitkinlik,
İçimizdeki tarif edilmez düşünce,
Yaşanılır ama anlatılmaz dedikleri basit gibi görünse de,
Hiç çıkamadığınız o kısır döngünün girdabından,
Bir gün çıkarız hayaliyle yaşanılan,
Hareketsiz mücadelenin içindeyim dediğinde,
Acaba içinde misin diye kendine sorduğunda,
Hayır diye haykıran bir pazar çocuğu görüntüsü çizen,
Hayat çizgimizin mürekkebi bittiğinde bile,
Sen sen sen diyebildiğim gün her günümdür.

Yazar Ümit GÖLGE

Bir yanıt yazın

Omuzlarıma Abanan Bir Anı

An ve An