Duygular

“Her nerde, ne zaman, ne için bulunursan bulun ama o istemediğin yerde zaman da geçiyor.”

Çok fazla özlersin “geçmiyor” dersin, geçiyor. Sabrını yoklarken sabırlı olmayı öğreniyorsun. Kalbinde acı bir his olduğunu düşünürsün ama gülersin. Bizler ne kadar gülsekte o acı hep bir yerlerde gizli. Acı bitmiyor, sadece çıkmak için doğru zamanı bekliyor. Ve acının, hüznün doğru zamanı geceler…

Bazen ilaçların teşhir etmediği bedenime nacizane ezgiler teşhir ediyor. Özlüyor insan, sadece özlüyor ya da özlemen gerektiğini hisseder. Duygular o kadar bizi besler ki uzun zaman duygusuz hissettiğimiz zaman bir şeylerin hep eksik olduğunu anlarız ama onu yerine getiremeyiz. Duygu bir ihtiyaç. Nasıl her gün su içmemiz, yemek yememiz gerekiyorsa, her gün de hissetmeliyiz! İyi ya da kötü.

Üzülüyorum, içimde yaşadıklarımın kendimin hissedemeyişini, yazamayışını. Bazen bir söze, bir cümleye, bir müziğe aşık olabiliyor insan. Bazen de bir müzisyene de aşık olabiliyor bir ezgisine, bir cümlesine …

Hayat duygulardan ibaret sevgiden, üzüntüden, mutluluktan… Önemli olan iyi duygularla beslenmemiz.

“Acı ve üzüntü, engin bir bilinç ve derin bir yürek için her  zaman zorunludur.”