Bu yazı 3 kişilik ‘ amatör pastacılar ‘ın pasta deneyimleridir ve aşırı tatlı içermektedir… 🙂
Butik pasta yapımına tamamen merak ve ‘ ben bu işi yaparım sanırım ‘ düşüncesiyle başladım. Böylelikle şeker hamuruyla tanıştım ve çok memnun olduk birbirimizle 🙂
İlk tecrübelerimi kurabiyeler üzerinde edindim ve aslında çok da büyük bir risk alarak Aybars’ın 2. yaş günü için pasta yapmaya karar verdim. Çok büyük bir riskti gerçekten çünkü bir gece öncesinden kekini hazırlamak zorunda olduğum pasta, parti günü beni hezimete uğratabilir, şeker hamuru yırtılabilir hatta belki de merdanem bile kırılabilirdi 🙂
En kötü; gidip bir pastaneden sıradan bir pasta alırdım ve bir daha mutfağa bile girmezdim herhalde.. Neyse ki şans benden yanaydı ve Aybars’ın en sevdiği şeyi konsept olarak belirleyip, duruma uygun olarak kurabiye ve pastayı ortaya çıkarabildim..
Bu sonuçtan sonra da haliyle çok pis gaza geldim ve işleri büyüttüm 🙂 Yakın arkadaşımın kızı için de pasta yapmaya başlayınca artık 3 kişilik dev bir kadro olduk 🙂 Ve şu sonuç çıktı ortaya…
Gelelim bu seneye… Yine arka arkaya iki doğum günü bizi bekliyordu ve biz yine bir gayret mutfaktaydık. Bir günde iki pasta yaparak aslında ‘ ticarete atılırsak altından kalkabilir miyiz? ‘in provasını yapmış olduk..
Gülüşünde huzur bulduğum Asyam‘a, bana hayatımın en güzel sıfatını bahşeden, sarıldığında dünyayı unuttuğum tek tanem Aybars‘a yeniden mutlu, umutlu, güzel yıllar diliyorum.