Susarsın…

Bu sakinliğinin sebebi,

İçinin yangın yeri olmasıdır…

Anlatırsın!

Bıkmadan saatlerce ,

Kendini paralarsın…

Kalbini kaybetmemek için.

Başka biri için değil,

Başka bişey için de değil,

Kendin için paralarsın.

Bilirsin son tutunacağın histir.

Bunu da kaybedersem inancım kalmaz artık dersin!!

Sonra bir an yorulursun,

Sadece bir “AN”.

O, kendinle ettiğin kavgadan…

Onun için kendi kendinle ettiğin kavgadan tükenirsin.

İşte o tükendiğin “AN”!

Susarsın…

Artık umudun kalmamıştır.

Susarsın…

Acıdan sesin çıkmaz.

Yazar Hicran BAYRAM