Sadece senden ayrılmak değildi korkum;
Sana dokunmak, sana bakmak,
Sesini duymak, ya da özlemekti …
Belki de seni unutmaktı korkum…
Korkum o kadar büyüktü ki içimde,
Ne bakabildim gözlerine,
Ne de bir anlam çıkarabildim sözlerinde.
İşte bu yüzden, belki de hep bu yüzden
Yarım kaldın içimde…
Evet, sen artık hep yarımsın bende…
Yarım ama yine seninle tamamlanan bir boşluksun.
Umutsuzca beklenen bir umutsun bundan böyle.
İçinde senin olmadığın
Ama yine seninle dolu olan bir dünya kurdum kendime.
Tek eksik sen! Tek olan da sen…
İçimden giden SEN…