Benimle Evlenir misin?

– Önünde diz çökeceğim… Elimde bir kutu ve içinde bir tek taş… Erkek, kızın önünde diz çökmüş ve gözlerinin içine bakarak "benimle evlenirmisin?" diye soruyor… Sence kabul etmez mi evlilik teklifi mi?

-Bu kadar şatafata ne gerek var. İlla böyle mi teklif etmen gerekiyor?

-Kızlar seviyor oğlum böyle şeyleri. Bu onlar için çok önemli. İki saniye romantik olsan ne olur?

-Senin önem verdiklerini anlamayıp hayat boyu sana "öküz" damgası vuracak bir kız için değmez bence.

-?!+%&/!'^+!

-Ne yani yalan mı? Bir kızın en büyük hayallerini gerçekleştireceksin… Masal gibi bir teklif… Masal gibi bir düğün… Masal gibi bir balayı… Kırılmasın diye her şeyin en iyisini alacaksın. Ama o akşamları kumandayı eline verip televizyonun önünden çekilmeyecek… değmez bence."

—————

Bildiğim bütün evliliklerde hep şikayetçi nedense kadındır. Hiç memnun olmaz, olamaz. Doğası böyle… Onlar hep duygusal ve anlayışlı bizler ise vurdumduymaz öküzleriz onlar için.

Bir kadın erkeğini en yakın arkadaşına, karşı komşusuna, hatta annesine çekiştirir de bir erkek asla ve asla bir başkasına kadınını anlatmaz. Kadınlar konuşmaya erkekler ise yaşamaya endekslidir.

Erkek sevmediği ve içinden gelmediği, umursamadığı bir çok şeyi; "kadınım istiyor" diye yapmaya mecbur bırakıldığında bunun acısını başka yerlerden illaki çıkaracaktır ve kadınlar erkeğini ilgisizlikle suçlayacaktır. "Senden sadece ilgi bekliyorum" diyerek erkeğinin beynini yemelidir ki rahatlasın.

Garibim erkek türü ise olup bitenlere bir anlam veremeyerek "ne oldu şimdi ya?" diye kendi kendine düşünürken yastık ve yorganı elinde bulur ve salondaki kanepe kendisine işaret edilir.

Yine eyvallah diyen erkek aslan, yatağında yatamamanın acısını dahada ilgisiz davranarak sürdürür. Ne yapsa yaranamayan erkek kişi kendisini kassa da kasmasa da ilisizlikle suçlandığı için kasmamayı tercih edecektir.

-"Ne yani şimdi hepsi bizim suçumuz mu?" diyen hanımları duyar gibiyim.

Onlara cevap veriyorum; Yok benim suçum…

not: kanepemiz çekince yatak oluyor:)