Bir yıl daha geçti senden uzakta
Geçti bir ilkbahar, bir yaz
Geldi sonunda hüzün mevsimi
Sararan yaprak misali gençliğim
Savrulup gidiyor ömrümden
Gel benim sana ihtiyacım var
Şimdi hüzün yağmurları yağarken
Gri gökyüzüm, ne kuşlar uçar
Ne ebem kuşağı uzanır kırlarıma
Ne çiçekler kaldı bahçelerim de
Nede uçuşan kelebekler
İçimdeki çocuk çoktan öksüz
Bu daha başlangıç biliyorum
Şimdi geceler daha uzun, daha karanlık
Yüreğimi avucuna almış, üşütürken yalnızlık
Gel benim sana ihtiyacım var
Yaklaşıyor ömrümün son mevsimi
Vurmadan son fırtınası, başıma yağdırmadan karlarını
İçimdeki son umudu soldurmadan ayazı
Gel baharım, benim sana ihtiyacım var.