içinde

Yaşadığım Yer

Baharın eşsiz, sıcak müziği;

Isıtır beni.

Çıplak ruhuma giydirir, aşk elbisesini.

****

Ayazın soğuk keskinliği,

Deler ruhumu, salar zehrini.

Şerefsiz mikroplar, vücudumun en derine yerleştirir yuvalarını.

Mücadele edemez, sistemlerim.

****

Ankara Çayı’nın bok kokusu sarar beni,

Ama rahatsız etmez, cahil ve pislik insanlar kadar beni.

****

İzlerim, özlem koltuğuma oturup çocukluk günlerimi.

Hayal biter, film biter;

Gerçeğe döndük mü, ölür gider çocukluğum izleri.

****

Yaşamayanların yaşadığı mefta diyarı,

Selam söyler fakirlik boylarının askerlerine.

****

Köleleşmiş sakinlerin zincirleri,

Sakin olmayan burjuvazi tanrılarının ellerinde,

Özgürlük vardı, tuvaletten mezara kadar,

Adalet vardı hiç yoktan, yoka kadar.

****

Hiç sevmedim burayı,

Ta ki mücadelem sürene kadar…

Yazar Erencan DURMAZ

Bir cevap yazın

Hep Ben

Simurg