içinde ,

SEV-Î

Yıllardır tanıyormuşçasına bakan gözler. Dokunan eller, öpülen dudaklar. Sadece bir anlık karşılaşma hatırasıyla yolunun kesiştiği bir gün… Konuşmak, konuşmak ve kavuşmak istemi tüm vücudumu sarıyor… Önce komik geliyor “yahu kaç yaşındasın be ihtiyar” diyor ama sonra gülümsüyor, yıllardır “somurtan dudaklarım :)”diyor… Çok umursamayıp dikkate almadığın bir yüz geliyor buğulu camının kirlisine. Temizliyor, onu iyice gör diye cilalıyor adeta camı. Korkuyorum içeri alırsam bozulur bu büyü diye. Savaşıyorum onu içeri almamak için. Aslında içeri girmek istemediğini zaruri ihtiyaçlarının onu bu pencereye ittiğini ve onu istediği gibi karşılayamayacağımı, buna hazır olmadığımı zırvalıyorum manipüle edilmiş her yanımla… Çünkü herhangi bir çıkarı olmadan bir insanın beni sevebiliyor olması imkansız gibi geliyor… Genelde bu hislerim diğerlerini bastırdığı için galip gelip kovalıyordum pencereme her geleni… Ama bu sefer tutmadı. Çünkü hiç tahmin edemeyeceğim bir detay girdi devreye.

Kalbim. 

Tüm bu seslerin üstüne yorgan atıp kesecek kadar hızlı atan bir kalp.

İnanılmaz.

Yaşam çizgimi oluşturduğumu düşündüğüm her setime, tabularıma inat yıkıp parçalayıp içindekini bana bulduran bir ritm… Böyle denize açılan verandada sabah kahvenizi içerken hafif bir esinti ile radyoda çalan Leonard Cohen’i duyar gibi. İç sesiniz sürekli içeriden yapma derken, sandalyede oturup müziğin ritmine dur diyemiyorsunuz. Bir süre sonra o iç ses tamamiyle susmasa da azalıyor. Yerini pencereden içeri aldığınız o yüz dolduruyor sürekli. Her yerde her nefes alışınızda… Hadi şimdi bunu düşünün bir de!

Velhasıl tabu mabu hak getire. Olduğu kadar olmadığı kaderci oluyor yıllardır Nazi subayı gibi terör estiren bünyeniz. Ancak öyle güzel bir ritm ki bu atan, gerçekten umurunuzda olmuyor bir noktadan sonra… Karşılıksız, çıkarsız sevgi. Üstelik bu yaşta… Belki de tüm kötü günlerimin mükâfatı gelmiştir ya da daha kötü günlerimin başlangıcına temel atıyorumdur. Sürekli hayatını planlayarak tam bir materyalist manyak olmayı uzun süre önce bıraktım.

Yani sonuç her ne olursa olsun umurumda değil çünkü mutluyum.

Hayat bir gün, o da bugün?

24/06/2021

Biryerdebiryer

Yazar yansımamıntersiyim

Gülümsemediğin gün, kaybolmuş bir gündür. -Charlie Chaplin

Bir cevap yazın

Ahmet Ümit/KUKLA

Düşünce