içinde

Kızıl Sessizliğim

Kızıl Sessizliklerin içinden
Tıpkı bir karartı gibi
Ansızın çıkıp geliyorum
Kapattığım kapılarımdan
Birini usulca aralayarak süzülüyorum
Sıcak derinliğine bu güzel zamanın
Yine ardından baktığım anların
Tümünü özümseyerek yaşayarak
Karanlık olmayan bu dinlendirici ışıkta
Ve biliyorum ki varolan tüm güzelliklerin
İçimdeki yuvalarını kapılarını
Tekrar açıyorum

Bu kızıl sessizliğe inen merdivenlerden
Yavaşça içimden fışkıran mutluluğu tutmakta zorlanırken bu coşkunun
Sevdalı günleri hatırına
Yine burada her şeyimle hazırım
Yine sevdalı
Ve yine gönülden bağlıyım yarınlara…

Yazar Ümit GÖLGE

Bir yanıt yazın

Ben Değil Biz, Rakip Değil Takım Arkadaşı Olabilmek

Sabr-ı Zaman