Gök Sofrası

Aman Allah’ım
Toprak ekmek veriyor farkında mısın!
Sen hala nefretle oynuyorsun.
Baş parmağım kesiliyor
O iki gün sonra iyileşiyor.
Niye kestin diye sormuyor.

Doğunun güneşi bu;
Hiç bir sabah ikiletmiyor.
Bu sana çok mu normal geliyor?
Soru sormadan
Yürüyen ayaklarım var.
Hey! o tarafa değil, demiyor.

Aman Allah ım Gökyüzü bardağımıza su dolduruyor farkında mısın!
Bu güzel yağmur, gökle yer arasındaki bağlantımız gibidir.
Söyle n’olur, sen hiç sokaklar
Tenhayken de mi ıslanmadın?

Bu olağanüstü her gece
Batının güneşi bu;
Gitmiyorum demiyor
Her gece Uykudan biraz biraz önce.
Sen hala intikamla oynuyorsun.

Aman Allah ım, sevgi diye bir şey var farkında mısın?
Kalbime nasıl sızdı bilmiyorum
Ama bulaştığı yerleri onarıyor,
Bunu nasıl yapıyor bilmiyorum.
Sen hala hesap yapıyorsun.

Her, eee n’olmuş yani deyişin
Boğazıma taş gibi oturuyor.
Neyse ki çocuklar hala yağmura bayılıyor.
Bu umut,
Bu hayret
Kalbime sevda,
Dizine derman oluyor.

Kapat artık şu şemsiyeni
Bırak da üzerine biraz gökyüzü bulaşsın.
Tüm hesaplar kapanmadan
İzin ver n’olur,
Kalbin biraz ıslansın.