5 Dakika

İnsanların hayatlarında neler oluyor bilemezsiniz. Akşam kapılar kapandığında, ışıklar söndüğünde, dört duvar arasında kimin ne yaşadığını ya da içinde nelerin koptuğunu, nelerin kırıldığını, yeniden inşa edildiğini, sızılarını, sevinçlerini ya da kayıplarını, yenilgilerini, umutsuzluklarını, korkularını veya acılarını… Hayat o kadar anlık ki… 4 aydır büyütüp beslediğim kocaman ettiğim umudum, sadece 5 dakika içinde paramparça oldu benim. Hepsi sadece 5 dakikada oldu. Günlerdir de iki göz pınarımdan bazen hunharca bazen sessiz sessiz akıp bedenimi terk ediyor.

Her duyguyu en dibine kadar yaşamadan onu tüketmeden düzlüğe çıkamadım ben hiç. Kapıya sıkışan parmağımı da önce ben sımsıkı baskılarım ki daha çok yansın canım. En acılı kısmını çekeyim. Umudum da öyle… Çok kısa zamanda çok büyüttüm, valizimi hazırladım, 6 ay sonrası için yaşadığım şehirde hiç bir plan yapmadım. Cilt bakım paketlerinden bile almadım, gideceğim diye. Ancak 3 yıl önce yaptığım bir hata yüzünden 5 dakikada söndü gitti tüm hayaller, heyecanlar belki de bu hayalin getireceği zorluklar. Yaşayamadan bitti. “Hayırlısı” denildi bana. Hayırlısı böyleymiş. Belki pişman olacaktın; belki daha zor şartların olacaktı denildi. Bilmiyordum. İnsan bilmediğini görmediğini daha çok istiyormuş. Mutlu olacaktım hissediyordum. Eninde sonunda mutlu olacaktım. Bir bilet alacaktım tek yön…

Bunu da yaşayıp bitireceğim, ama her acı deneyimin insandan bir şey alıp götürmesi gibi bu 5 dakika da bendeki tutkuyu aldı. Hiçbir şeyi ve hiç kimseyi bir daha asla eski tutkuyla sevemem, bağlanamam. Heyecanımı aldı benden. Önüme geleni yaşıyorum. Kabuğunu içerden kırıp “yeni”ye kanat çırpmak isterken düştüm ve hayat defterime ikinci en büyük hatam diye bir not iliştirdim.

Pişman olurum diye kestirmediğim, rengini bile değiştirmeye cesaret edemediğim saçlarımı 7 yıl sonra kuaför koltuğuna oturup kestirdim. Saçlarımdan da vazgeçtim, hayatı yaşamaktan da… Çok kırıldım. Bu yoldan geriye dönersem daha mutsuz olacağımı biliyordum, bu yola girerken neye takılacağımı bildiğim gibi. Takıldım ve daha mutsuz döndüm.

Umuyorum ki şimdi açamadığım kapı, daha da güzelleşerek karşıma çıkar.