Korkmayın

Değişim ve kutuplaşma aynı süreçte işler.
Kutuplar birbirinin özünü karşıtında barındırır.
Her şey, hiçlikten doğar ve ardından kutuplaşma ile kendine yaşamsal alan açar.
Hiçbir şeyi, ne iyi olarak ne de kötü olarak ele almayın…
Aksine, tümüyle evrenin gerçekleri üzerine kurun ve evreni karşıtların dinamiği olarak hissedin…
Hissedin ki, yaşadığınız olumlu olumsuz tümcelerden öze varabilin.
Kendinize ulaşıp, aradığınız kişinin ulaşılmaz olduğu saçmalığından sıyrılıp yola devam edebilin.
Kimlerin, kimliklerin arasında boğulup kalmadan, sizi mutlu eden tek bir hecenin, tek bir cümlenin esiri olmanın peşine düşmeyin.
Yalnızlıktan şikayet ederken kalabalıkların anlamsızlığına dem vuran satırlar arasında boğulmayın.
Belki, siz bulunduğunuz yerde olmanın farkını şansını yaşamazken, sizin için önemsiz an için ölümü seçebilen insanların varlığından bihaber yaşarken, çektiğiniz resmin karesinde olamamanın ezikliği içinde kalan kalabalıkların saçmalığında, kızmayın artık kendinize….
Mutlak amaç kendinize kızıp hırpalamaksa spor yapın mesela…
Kicksboks gibi…
Dayak yiyin, bedeniniz, ruhunuz dağılana kadar hemde…
Bir iki darbeyle rakipte sarsıntı yaratmanın mutluluğu yediğiniz dayağı bastırsın örneğin.
Hepsi bir tarafa, her şeye rağmen, sevin sevin sevin…
Fonda çalan müziğin sizi götürdüğü yılları,
Servis açan elemanın kurumsal hikayelerini,
Şefin tavsiyesi, eşsiz lezzeti,
Denizin sesini,
Uzaktan gelen rüzgar esintisini
İlle de manzara ve derinliği hissedin…
Mutlu olmak için çabalamayın, sadece bakın, görün, koklayın…
Korkmayın…