Beni Çok Özle

Eğer şu an çektiğim acıya bir puan vermemi isteselerdi, sıfırı dahi layık göremezdim. Beni ölümün kucağına bırakan bu yara, ruhumun yaraları kadar acıtmıyordu canımı. Baksana gökyüzü hala tepemde, deniz hala ayaklarımın altındaydı. Hala güneş vuruyordu yüzüme, hala hissediyordum rüzgarı saçlarımda… Oysa ruhumun yaraları karanlığa mahkum ederdi günlerimi. Değil güneşi görmek, bu şehrin sokaklarının ışığına muhtaç hale gelirdim. Rüzgarı hissedemezdim saçlarımda, saçlarım dökülürdü avuç avuç. Yaşardım belki ama farkım kalmazdı cenazeden.

Şimdi ise bu yaraya şükreder halde ölümün beni kucaklamasını bekliyorum. Tam karşımda çocukluğum beliriyor, hemen ardından gençliğim… Kısa kesiliyor hayatımın gözlerimin önünden akması. O zaman anlıyorum, zaten yaşayamadığımı. Yani şu an ölsem bu bankta, kazancım kaybımdan büyük olacaktır, eminim buna. Sonsuz bir hayata kavuşacağım en azından, geceyi zor ettiğim sabahlarım olmayacak ya da kırılan bir kalbim. Özlemeyi bırakacağım, beklemeyi de. Belki gittiğim o yerde hayalin karşılayacak beni, belki Tanrı o büyük vaatlerinden birini layık görecek bana. Belki ölümle yakalayacağım hep kovaladığım o mutluluğu.

Ah, ne çok belki sığdırmışım şu kısacık ömüre. Çoğu senin eserin olsa da altında imzamı taşıyorlar gururla. Adını süslüyorlar, kan kırmızısı gecenin şafağında. Kalbimi es geçmeseydi keşke kurşun, keşke bunları düşünecek kadar yaşamasaydım. Keşke becerebilseydim çabuk bir ölümü. Ama Tanrı ne güzel bir hayatı bahşetti bana ne de güzel bir ölümü. Baksana, belki dakikalar, belki saniyeler sonra göçüp gideceğim bu diyardan. Buna rağmen düşünemiyorum güzel günleri. Yani ilk zamanlarını ömrümün. Daha büyümemişken, büyümeyi dilerken. Oynarken sokakta saatten habersiz, karnımın açlığına aldırmadan koştururken… Şimdi ise karnımın açlığı dahi sıkıyor canımı. Gelecek kaygısı, hayat kaygısı, sen… Sanırım en çok, sen!

Üzgünüm, sonuna geldik bana ayrılan sürenin. Kapatacağım şimdi gözlerimi, bırakacağım kendimi sonsuzluğa.İlk defa elimde sigaramla kavuşturamayacağım geceyi sabaha. Ve sen tüm bunlardan bir haberken, yeni bir sabaha uyanamayacağım. Bir daha bize dair yalanlar söylemeyeceğim kendime. Gidiyorum şimdi, beni çok özle.