Ben, Kirke

Uzun süredir görüp merak ettiğim bir kitaptı; Ben, Kirke. Biri tavsiye etmişti sanki ama kimdi tam olarak hatırlamıyorum. İyi ki de hatırlamıyorum, çünkü çok nadiren sıkılırım kitaplardan, bu da onlardan biri oldu malesef.

Hakkında çok güzel yorumlar duymuş ve okumuştum oysaki. Onlarla aynı kitabı okumuş olduğumdan şüpheliyim açıkçası… Ya da beğenen herkesin mitoloji hayranlığı ve bilgisi var demek ki. Başka bir sebep bulamıyorum çünkü. 

Kitabın konusuna gelince… Mitolojide güneş tanrısı Helios‘un kızı olan Kirke büyücülükle uğraşıyor ve babası tarafından bu sebeple sonsuza kadar ıssız bir adada tek başına yaşaması için sürgün ediliyor. Adada yaşadıklarını, misafirlerini, yaptığı büyüleri Kirke’nin ağzından okuyorsunuz. Ama çok fazla mitolojik isim geçtiğinden mi, bilgi eksikliğinden mi, fantastik olduğundan dolayı canlandırma sıkıntısı çekildiği için mi bilmiyorum, ben çok sıkıldım okurken. Güzel tarafları yok mu? Var mutlaka. Kirke’nin yalnızlığı, dışlanmışlığı, kardeşinin doğum sahnesi inanılmaz güzel anlatılmış, bütün o duygular çok güzel verilmiş. Bu kısımlardan etkilenmemek mümkün değil. 

Bir kitap hakkında olumsuz yorum yaparken çok tedirgin oluyorum ama maalesef bu kitap için söyleyeceklerim bu kadar. Eğer siz okumuşsanız ve benden farklı düşünüyorsanız yorumlarınızı bekliyorum. Ben neleri göremedim acaba. Ayrıca okuyacaklar için bir tavsiyem var; okumadan önce kitabın arkasındaki karakter dizinini birkaç kere okursanız az da olsa karakterler hakkında bilgi edinebilirsiniz. 

Kitaplı günler.