Her Güçlü Görünen Gerçekten Güçlü müdür?

Son zamanlarda özellikle sosyal medya paylaşımlarında sıkça karşıma çıkan bir söz var: “En güçlüler nazik davranır. En akıllılar sessiz kalır. En varlıklılar basit yaşar. En mutlular özelini gizler. Gerçek güç kendini ispatlamaya gerek duymaz.” Ne zaman denk gelsem durup bir kez daha okuyorum. Çünkü her cümlesi, hayatın içinde defalarca doğrulandığını fark ettiğim türden.

Bir dönem hepimiz güçlü görünmeye çalışıyoruz. Daha çok anlatıyoruz, daha çok gösteriyoruz, bazen de sırf görünür olmak için gereğinden fazla çabalıyoruz. Oysa zamanla anlıyorsun ki, gerçekten güçlü olanlar göstermez. Onlar sakindir, kendinden emindir, sessizdir. Çünkü içsel güç, dışarıya kanıtla değil, davranışla yansır.

Nazik insanlar mesela… En çok onların içinde bir dayanıklılık vardır. Çünkü her şeye rağmen kırmadan konuşmak, kızmadan anlatmak, sabır gösterebilmek büyük bir gücü gerektirir. Naziklik asla zayıflık değildir; aksine, kendine hâkim olmanın en zarif hâlidir.

Aynı şekilde sessiz kalanları da artık daha iyi anlıyorum. Eskiden konuşmayan insanları soğuk sanırdım, şimdi görüyorum ki bazen susmak en bilge cevaptır. Her tartışmayı kazanmak zorunda olmadığını fark etmek büyük bir rahatlama getiriyor insana. Sessizlik, bir yenilgi değil; olgunluğun göstergesi.

Basit yaşamak da öyle. Gerçekten varlıklı ya da huzurlu insanlar gösterişe ihtiyaç duymaz. Sade bir masa, sessiz bir gün, içi dolu bir hayat onlara yeter. Çünkü doyum halindedirler. Gösteriş, çoğu zaman içimizdeki boşluğu kapatma çabasıdır; oysa huzurlu olanın süse, gürültüye, kalabalığa ihtiyacı kalmaz.

Mutlu insanların özelini gizlemesi de çok anlamlı geliyor bana. Çünkü bazı şeyler paylaşıldıkça değerini kaybediyor. Her mutluluk anlatılmak zorunda değil. Bazen onu sadece kendi içinde yaşamak, en saf hâlini korumanın tek yolu oluyor.

Sonunda her şey aynı gerçeğe dönüyor: gerçek güç, kendini ispatlama ihtiyacı duymuyor. Çünkü güçlü olan zaten ne olduğunu biliyor. Ne alkışa ihtiyaç duyar, ne görünmeye… Sadece var olur, ama varlığıyla bile çevresine huzur verir.

Yazar Gökhan Çakır

Adamın Biri.. İşte o benim..