Asuman ATAGÜN
Günlerdir içimizi yakan bir olay… Dinlemek de istemiyor insan, görmek de o minicik bedenin feci şekilde öldürülmesini. Ceylin’le beraber hep kanayan yaramız bir daha acıttı canımızı… Şu hayatta her şeyi anlayabilirim bir şekilde belki ama; anlamadığım tek şey var; çocuklara yapılanlar… Adı üstünde çocuk… Kötülüklerle nasıl bir araya gelebilir, nasıl kötülük cümlelerinin öznesi olabilir ki…
“Dünya kötülük yapanlar değil, seyirci kalıp hiçbir şey yapmayanlar yüzünden tehlikeli bir yerdir.” Albert Einstein
“Çocuklar her türlü ihmal ve istismardan korunmalı ve onlar her koşulda yetişkinlerden daha özel olarak ele alınmalıdır.” Mustafa Kemal ATATÜRK
“Kötülüklerin büsbütün egemen olduğu namussuz bir çağ bu…” Cemal Süreya
“Hayatın en temiz canlarına kıyıyorsa elleriniz, hepinizin canı cehenneme.” Cemal Süreya
“Çocuklar öldürülmesin, şeker de yiyebilsinler.” Nazım Hikmet
“Acı diyorum efendim, o da evrensel olmalı; bir çocuğun eline diken batsa insanoğlu yanmalı.” Farid Farjad
“Aynı evrende yaşamamalı cellatlar ve çocuklar, Ya ölmeli cellatlar ya da hiç doğmamalı çocuklar…” Che Guevara
“Çocukların ağladığı bir dünyada bütün kahkahalar zalimdir.”
“Düşlerinden vurulurken çocuklar, hangi yaşamaktan bahseder ki masallar?”
Şimdi sıra sizde… Cinsel istismar hakkında çocuklarınızla konuşun; izinsiz ve yalnız bir yere gidemeyeceğini, şekerle kanmaması gerektiğini, mahremiyeti, bedenine kimsenin dokunmaması gerektiğini, tanımadığı kimselerle yakın temas kurmamasını, rahatsız olduğunda yardım isteyebileceğini, gerekirse bağırmasını, acil durumlarda polise gidebileceğini, böyle bir şey olursa size mutlaka söylemesi gerektiğini, telefon numaranızı…vs. vs… Aslına bakarsanız, dünyanın kendileri gibi masum bir yer olmadığını bir şekilde anlatın işte…
