içinde ,

Bilmeniz Gereken 7 Kadın Fotoğrafçı

Fotoğraf, bir kişinin bakış açısını sonsuza dek dondurduğu bir bakış açısı yakalar. Ancak erkek bakış açıları, büyük ölçüde ön planda olan ve kadın akranlarının çalışmalarını karanlıkta bırakan bir odadır.

Burada, kadın fotoğrafçıların daha az bilinen fakat aynı derecede dikkat çekici çalışmaları üzerinde duruyoruz. Berenice Abbott’ın dediği gibi “fotoğrafçılık insanların görmesine yardımcı olur.” Kameranın arkasındaki görünmeyen öncü kadınlara bir göz atalım.

1. Julia Margaret Cameron (11 Haz 1815 – 26 Ocak 1879)

1863 yılında, 48 yaşındayken, Julia Margaret Cameron’a kızı tarafından hediye olarak fotoğraf makinesi verildi – kısa bir sürede fotoğrafçılığa başlayarak (sadece 11 yıl sonra ölecekti) üretken fotoğrafçılık kariyeri başlattı. Özellikle Cameron, günün ünlülerinin portreleri ve Arthur ve diğer efsanevi veya kahramanca temalarla çekilmiş fotoğraflarıyla tanınırdı.

Cameron’un çalışmaları sık sık kendi zamanından mahrum kaldı: yumuşak odak kullanımı ve fotoğrafçılığa bir bilim olarak (ıslak kolodiyon sürecini manipüle ederek) bir sanat olarak muamele etme biçimi, eserlerinin “özdeyişli” ve tam olarak görülmesine neden oldu.

Buna rağmen, çalışmalarının modern fotoğrafçılar üzerinde, ironik bir biçimde, yumuşak odakları için, çağdaşlarının bu kadar elde ettiği yakın kesilmiş tarzı için önemli bir etkisi olmuştur.

2. Martha Holmes (7 Şub 1923 – 19 Eylül 2006)

Martha Holmes’un kariyeri, 20. yüzyılın siyasi olaylarıyla derinlemesine nüfuz ediyor.

Holmes, biri Louisville Courier-Journal ve The Louisville Times gazetelerinde çalışmayı önerdiğinde, University of Louisville ve Speed Art Museum’da sanat okuyordu. İşe alındı ve renkli bir fotoğrafçıya asistanlık yapmaya başladı, ancak kısa sürede II. Dünya Savaşı’nda kağıdın erkek fotoğrafçılarının hizmetine çağrıldığında tam zamanlı siyah-beyaz bir fotoğrafçı oldu.

Eylül 1944’te Holmes, Life dergisine gitti. 1947’de Washington’a taşındı ve burada Life’ın üç fotoğrafçısından biri oldu. Komitenin eğlence sektörüne yönelik soruşturmaları ve komünist propagandası iddiası sırasında, Amerika Birleşik Devletleri Amerikan Faaliyetler Komitesi oturumlarını kapattı.

Washington’dan iki yıl sonra New York’a döndü ve hayatının geri kalanı için orada yaşadı. Serbest olarak iki kapak fotoğrafı çektiği Life için çalışmaya devam etti ve 1950 yılında ülkedeki ilk 10 kadın fotoğrafçıdan biri seçildi.

3. Frances Benjamin Johnston (15 Oca 1864 – 16 Mayıs 1952)

Frances “Fannie” Benjamin Johnston, en eski Amerikalı kadın fotoğrafçılardan ve foto muhabirlerinden biriydi.

Zengin ve iyi bağlanmış bir aileden gelen Johnston, günün önde gelen rakamlarına eşi görülmemiş bir erişim sunarken, Başkan ve ailesinin portreleri ve Susan B. Anthony, Mark Twain ve Booker T. Washington gibi zamanın ünlüleriyle sonuçlandı.

Johnston, kadınların yeni fotoğrafçılık sanatındaki rolünün sürekli bir savunucusuydu, 1897’de Kadınların Ev Gazetesi için “Bir Kadın Ne Yapabilir?” Yazdı ve 1900 Exposition Universelle’de kadın fotoğrafçıların sergisini bir araya getirdi.

4. Dorothea Lange (26 Mayıs 1895 – 11 Ekim 1965)

Dorothea Lange, Çiftlik Güvenlik İdaresi’nde Depresyon dönemi çalışmasıyla tanınan, etkili bir Amerikan belgesel fotoğrafçısı ve foto muhabiriydi.

Çalışmaları (en ünlüsü ‘Göçmen Anne) fakir ve dezavantajlı işçilerin kamuoyunun dikkatini çekti.

1960’ta ‘Göçmen Anneden’ bahseden Lange, “Aç ve çaresiz bir anneyi bir mıknatıs tarafından çekilmiş gibi gördüm ve yaklaştım. Varlığımı ya da fotoğraf makinemi ona nasıl açıkladığımı hatırlamıyorum, ama hatırladığım şey soru sormadım, beş pozlama yaptım, aynı yönden daha yakın çalıştım, ismini veya tarihini sormadım, bana yaşını otuz iki olduğunu söyledi. çevredeki tarlalardan donmuş sebzeler ve çocukların öldürdüğü kuşlar, araba satın almak için araba lastiklerini yeni satmışlardı. Çocukları yanına toplanmış çadırın yanına oturmuş, resimlerimin olduğunu biliyor gibiydi. Ona yardım ettim, o da bana yardım etti. Bu konuda bir eşitlik vardı. ”

Lange’nin fotoğrafları, Büyük Buhran’ın sonuçlarını insanlaştırdı ve yalnızca federal hükümette değil, Lange’in fotoğrafladığı kamplara hemen yardım koyan, aynı zamanda belgesel fotoğrafın kendisinin de geliştirilmesine dair anıtsal bir etkiye sahipti.

5. Margaret Bourke-White (14 Haziran 1904 – 27 Ağu 1971)

Margaret Bourke-White “ilklerin” fotoğrafçısıydı: en iyi Sovyet endüstrisi, ilk Amerikan kadın savaş foto muhabiri ve fotoğraflarını çeken Henry Luce’s Life dergisi için ilk kadın fotoğrafçı olarak fotoğraf çekmesine izin verilen ilk yabancı fotoğrafçı olarak biliniyor.

“Kendi konunuzu doyurun ve kamera hepinizi ele geçirsin.” – Margaret Bourke-White

6. Hansel Mieth (9 Nis 1909 – 14 Şub 1998)

Hansel Mieth, sıkı bir dinsel ailenin üç kızından biri olan Oppelsbohm’da (Almanya) Johanna Mieth olarak dünyaya geldi. 15 yaşında evden kaçtı ve 1930’da Amerika Birleşik Devletleri’ne göç etmeden önce sevgilisi ve fotoğrafçıları Otto Hagel’e katılmak için fabrika işlerinde çalıştı.

Çift, kendilerini Büyük Buhran’ın ortasında buldu ve birkaç yıl boyunca göçmen çiftlik işçisi olarak çalıştı. Bu süre zarfında acımasız çalışma koşullarını ve ikinci el bir Leica kamera aldıktan sonra etraflarında gördükleri acıyı fotoğraflamaya başladılar. San Francisco, Sacramento ve çalıştıkları kırsal kasabalarda, acı işçi grevlerinin ve çalışan evsizlerin fotoğraflarını çektiler.

7. Berenice Abbott (17 Tem 1898 – 9 Aralık 1991)

Berenice Abbott, née Bernice Abbott, New York City mimarisinin ve kentsel ortamın siyah-beyaz fotoğrafçılığıyla tanınan Amerikalı bir fotoğrafçıydı.

Fotoğrafları, 1930’ların New York’unun kontrastlarını çekiyor: aşırı yoksulluk ve zenginlik, neşe ve üzüntü, anıtsal binalar ve onların yaşadığı bireyleri gösteriyor – hepsi de resimlerini geliştirirken güçlü kontrast kullandığı vurgulanıyor. Elde edilen fotoğraflar, hem benimseyen şehre hem de fotoğrafın kendisinin ortama olan aşk mektuplarını betimliyor.

“Dünya bağımsız kadınlardan hoşlanmıyor, neden bilmiyorum ama umrumda değil” – Berenice Abbott

Yazar Erencan DURMAZ

Bir yorum

Yorum Bırakın

Bir cevap yazın

Mavi Trenler

Asrın Dengi